HISTORIA

Pracownia lutnicza Niewczyk i Synowie to firma rodzinna z siedzibą w Poznaniu, zajmująca się ręcznym wyrobem i naprawą instrumentów muzycznych. Dzieje przedsiębiorstwa rozpoczęły się w 1885 roku, kiedy Franciszek Niewczyk otworzył w Poznaniu warsztat lutniczy. Nie posiadając wówczas niezbędnych uprawnień, zatrudnił dwóch mistrzów-emerytów z zakładu Langego i pod ich okiem uczył się fachu. Po kilku latach zdał pomyślnie egzamin na mistrza budowy i naprawy instrumentów dętych i smyczkowych. W prowadzeniu warsztatu wspierał go syn Stanisław. Nieukrywany patriotyzm Niewczyków szybko został zauważony przez władze pruskie. Kiedy w 1905 roku Franciszek pojechał do Krakowa na zjazd w sprawie budowy Pomnika Grunwaldzkiego, żeby przekazać na ten cel środki finansowe zebrane przez polską społeczność, władze ogłosiły bojkot jego firmy, a dwa lata później nakazały opuszczenie zaboru pruskiego w ciągu 24 godzin.
Rodzina Niewczyków udała się do Lwowa, gdzie Franciszek otworzył Pierwszą Krajową Wytwórnię Instrumentów Orkiestrowych, Smyczkowych i Dętych oraz Mandolin i Gitar. W 1909 roku oferowali już setki instrumentów koncertowych i orkiestrowych. Wraz z wejściem Rosjan do Lwowa w 1939 roku fabryka, zarządzana wówczas przez jego córkę Michalinę, uległa likwidacji. W międzyczasie Stanisław Niewczyk przeniósł się do Bydgoszczy, gdzie w 1922 roku założył Pracownię i skład instrumentów muzycznych, zajmując się budową i sprzedażą instrumentów strunowych. W 1935 roku przeniósł swój zakład do Poznania.
We wrześniu 1939 roku Stanisław zgłosił się na ochotnika do WP. Po powrocie z kampanii wrześniowej został aresztowany przez gestapo, a skutkiem odmowy podpisania „volkslisty” była utrata mieszkania oraz pracowni w centrum. Przeniesiona na obrzeża miasta tzw. „polska buda” była siedmiokrotnie zamykana przez okupanta. Uczniami Stanisława byli jego synowie – Marian i Stefan, który przejął pracownię i w powojennej rzeczywistości niejednokrotnie musiał zmagać się z nieprzychylnymi decyzjami władzy. Warsztat był trzykrotnie obciążany domiarami.
W 1978 roku, z inicjatywy ówczesnego wiceprezydenta miasta Poznania Andrzeja Wituskiego, została utworzona „ulica rzemiosł artystycznych”. Tam też zostaje przeniesiona pracownia i na ulicy Woźnej funkcjonuje do dziś.
W ciągu 60-ciu lat pracy Stefan Niewczyk wykonał około 200 instrumentów, na których grają muzycy z całego świata. Obecnie pracownia prowadzona jest przez jego syna Benedykta, z wykształcenia fizyka-akustyka, który oprócz praktycznego zajmowania się lutnictwem pracował również w Królewskiej Technicznej Szkole Wyższej w Sztokholmie, zajmując się akustyką skrzypiec.
HiStoria